“De hond hoort hier niet”. Greg gromt; “Nee, en mijn vrouw hoort goede ogen te hebben”.
Je leest of hoort in het nieuws of Facebook wel eens over weigeren van geleide- en hulphonden en andere assistentiehonden. Ik ben blij dat het mij weinig tot niet overkomt. Maar soms…
Tekst: Helma Pascaud
Bron: Raakvlak 3, 2019
Vakantie
Op vakantie in Oost Duitsland komen we, echtgenoot Greg, geleidehond Kwincy en ik, aan in een mooi stadje Lübeck op een eiland.
We gaan een wandeling maken rond het eiland, 10 km. appeltje-eitje. Mooie wandeling, via het water, langs hofjes, kastelen, historische gebouwen, kerken. We lopen langs een prachtig middeleeuws Hospital. Genaamd Heiligen Geist Hospital, die nog steeds (als stichting) een sociale functie heeft in de zorg. Prachtige kerkzaal achter bijzondere façade lezen we op de website. Die willen we bekijken dus de deur door. Het is écht mooi dus ik kijk genietend rond en zie dat Greg staat te praten met een man die achter een loket zat en naar ons toe is gelopen. Ik denk nog, wat aardig, hij geeft uitleg maar nee, de man deelt mee, zelfs na onze uitleg dat het ‘ein leithund’ is dat de hond niet naar binnen mag: “De hond hoort hier niet”. Greg gromt; “Nee, en mijn vrouw hoort goede ogen te hebben”. Wat teleurgesteld draaien we om en gaan weer naar buiten. We halen onze schouders op, laten hierdoor onze vakantie niet verpesten. In diezelfde vakantie worden we nog een paar keer bijna geweigerd of oogluikend toegestaan.
In Nederland?
Hetzelfde geldt voor Nederland, het is
gebeurd dat ik een winkel uitgestuurd ben omdat ik Greg bij me had en dus was de hond niet nodig. Een restaurant werden we bijna geweigerd maar een boze schoonzoon die daar vaker komt dreigde dat hij er niet meer zou komen bij weigering dus per gratie… Je voelt je daar wel wat ongemakkelijk bij.
Geweigerd in vliegtuig
Tijdens het schrijven van dit artikel komt een item voorbij op tv ‘Hart van Nederland’. Het gaat over twee jonge vrouwen die hun assistentiehond mee wilden nemen in het vliegtuig. Een vrouw die aan het woord is heeft anorexia, de hond helpt haar om haar leven op de rit te houden. De hond is gecertificeerd als hulphond maar toch worden ze een dag voordat ze zouden vertrekken geweigerd door de vliegtuigmaatschappij. De reden, iedereen kan wel zeggen dat hij een hulphond heeft.
Geleidehonden zijn wel welkom. Inmiddels zijn de regels aangepast dat alleen ADEu (Assistance Dogs Europe) en IGDF {International Guide Dog Federation) geaccrediteerde assistentiehonden welkom zijn.
Irritatie
Dit is een van de punten die mij behoorlijk irriteren, er zijn tuigjes te koop waarop staat ‘servicedog’. Er zijn mensen die daar misbruik van maken en hun niet opgeleide hond mee het restaurant in nemen. Als deze honden zich niet gedragen verpesten ze het voor de mensen die wél een assistentiehond nodig hebben.
Vraag?
Ik vraag me af of er lezers van Raakvlak zijn met een assistentiehond die ook wel eens een weigering meegemaakt hebben. In het buitenland of misschien zelfs in Nederland.
Reactie
Graag reactie op het volgende mailadres stichting@gebruikersassistentiehonden.nl
Deze stichting heeft als slogan ‘Samen staan we sterker!’ Ze zet zich in om misstanden uit de weg te ruimen wat betreft weigering assistentiehonden, waaronder geleide- en/of hulphonden. De honden dus die na een gedegen opleiding worden ingezet om de onafhankelijkheid van mensen met een beperking, aandoening of handicap te vergroten.
